modlę się

Zapragnęłam uciec. Zostawić za rogiem przeszłość, przyszłość i teraźniejszość. Porzucić skąpaną w cierpieniu rzeczywistość. Chciałam biec przez kwitnąc wrzosowiska, pośród których skryła się smutna historia dwojga kochanków. Móc oglądać obce twarze, czerpiąc radość z ujrzenia Ich po raz pierwszy. Uśmiechać się i chwytać w delikatne dłonie strzępki słonecznego blasku. Marzyłam, aby skryć się w cieniu Twych ramion. Zanurzyć się w zdroju Twej miłości. Miłości najmocniejszej, najdoskonalszej, najprawdziwszej i najczystszej. Tak Boże, chcę być przesiąknięta Tobą. Pragnę doświadczać cudów, które wypłynęły spod Twych dłoni. Ulewy w lipcowy poranek. Marcowej księżycowej nocy. Zielonej łąki ubielonej stokrotkami. Dotyku delikatnej dłoni, który sprawia, że powraca wiara, która wypływa ze mnie powolnym strumieniem. Zaplanowałeś mnie od podstaw. Ja, tylko mniej idealnie spełniam scenariusz spisany na kartach życia Twoją ręką. Modlę się o uwolnienie z sideł uwikłania, zagubione szczęście i cierpienie, które ubogaca.

szukając siebie
Jasna Góra